Gradówka na oku - jak leczyć?

Gradówka na oku to jedno z najbardziej rozpowszechnionych oraz często spotykanych schorzeń w zakresie okulistyki. Z reguły ma niewielkie rozmiary. Jednak w momencie, kiedy w wewnętrznej części oka powstaje gradówka wiąże się to z odczuwaniem dużego dyskomfortu. Dodatkowo wywołany przez nią obrzęk powieki ogranicza widzenie. Następuje wówczas zmiana ostrości widzenia, po czym także można rozpoznać gradówkę oka.

Takiego stanu zapalnego nie należy lekceważyć. Chociaż może ono przypominać jęczmień, to jest znacznie poważniejsze. Świadczy o tym m.in. fakt, że jeżeli objawy utrzymują się przez dłuższy czas i zaburzone jest pole widzenia, to niezbędna jest interwencja chirurgiczna. Zastanawiasz się, co wpływa na powstanie stanu zapalnego i czym dokładnie jest gradówka na oku? W jaki sposób leczyć gradówkę oka? Podpowiadamy.

Czym jest gradówka na oku?

Gradówka na oku objawia się jako bardzo charakterystyczne zgrubienie powieki. Pojawia się po przewlekłym stanie zapalnym, który dotknął gruczołów Meiboma. Podstawowym zadaniem należącym do gruczołów Meiboma jest wydzielanie substancji, której celem jest natłuszczanie brzegów powiek do odpowiedniego poziomu.

Guzek może mieć od 2 do nawet 8 mm wielkości. Wyróżnia go także bardzo specyficzny kolor. Jest on krwisty, ale ma także odcienie żółtego, co jednoznacznie wskazuje na fakt, że gruczoły są niezdrożne. Zgrubienie powstaje w miejscu złogów łoju. Wskazuje, gdzie znajdują się pokłady zalegającej wydzieliny.

Jak powstaje gradówka?

Za główne przyczyny powstawania gradówki przyjmuje się zatkanie ujścia gruczołu Meiboma. Wynika ono głównie z pojawienia się stanu zakażenia, za które odpowiedzialne są różne bakterie - najczęściej jednak są to gronkowce. Gradówka pojawia się zwykle u osób, które dodatkowo mają zdiagnozowane u siebie:

• trądzik różowaty.
• łojotokowe zapalenie skóry.

Warto jednak mieć na uwadze fakt, że schorzenie to dotyka nie tylko osób z łojotokowym zapaleniem skóry, czy tych, którzy cierpią na trądzik różowaty. Objawy gradówki bardzo często badanie oka wykazuje u pacjentów, którzy nie zwracają uwagi na higienę swoich oczu.

Na powiekach oczu występuje więcej niż jeden gruczoł. Gruczoły tarczkowe Meiborna to jeden z nich, ale oprócz niego występują również gruczoły potowe Mola, łojowe Zeissa jak również te łzowe. Gruczoły Meiborna oraz Zeissa odpowiedzialne są za produkowanie substancji lipidowej. To właśnie ona jest częścią filmu łzowego, który odpowiada między innymi za prawidłowe nawilżenie powierzchni nie tylko oka, ale również powieki. W sytuacji, w której dochodzi do pojawienia się zapalenia ujścia gruczołów Meiboma, produkowany płyn łzowy zostaje zatrzymany oraz ulega zakażeniu. Powstaje wówczas jęczmień. Jeżeli zapalenie będzie przewlekłe, wówczas dochodzi do sytuacji, w której zaczyna rozwijać się gradówka.

Czy gradówka jest tym samym, co jęczmień?

Objawy gradówki bardzo często przypominają mniej niebezpieczny jęczmień na oku. Dlatego gradówka oka bardzo często jest błędnie diagnozowana przez pacjentów jako właśnie zwykły jęczmień. Podobnie jak on powstaje w obrębie powieki. Różnica jest jednak dość znacząca. Jęczmień pojawia się w momencie, kiedy dochodzi do ostrej fazy zapalenia, która objawia się powstaniem charakterystycznego guzka. Gradówka oka diagnozowana jest natomiast jako forma przewlekła. Pojawia się więc w następstwie jęczmienia, a często w poważnych sytuacjach jedynym sposobem jej usunięcia jest zabieg chirurgiczny.

Gradówka na oku - objawy

Pierwsze objawy gradówki, jakie można zaobserwować, jest powstanie zgrubienia, które najczęściej występuje na powiece górnej. Samodzielnie sprawdzając miejsce zgrubienia można zaobserwować mało wyraźny, niebolesny guzek o lekkim białym zabarwieniu. To właśnie na tym etapie jest on często mylony z jęczmieniem. Dodatkowo w stanie zapalnym, skóra powiek nad guzkiem może ulec zaczerwienieniu. Dochodzi również nie tylko do obrzęku powieki, ale również podrażnienia oka. Po kilku dniach od pierwszej obserwacji zgrubienia, ból stopniowo przechodzi, a w miejscu, w którym było zgrubienie, pojawia się twardy i znacznie lepiej widoczny guzek w odcieniach czerowono-żółtych. Warto powstrzymać się wówczas dotykania okolic oczu i zgłosić się do okulisty w celu wdrożenia leczenia.

Czy można zapobiegać gradówce na oku?

Gradówka powstaje najczęściej na górnej powiece oka. Możliwe jest jednak zapobieganie jej pojawianiu się. Szczególnie na tę kwestię powinni zwrócić wszyscy Ci, którzy mają tendencję do jęczmieni na oku. Należy pamiętać o przestrzeganiu codziennej higieny oka. W tym celu warto stosować prosty zabieg przemywania brzegów powiek za pomocą wacika, który wcześniej został zwilżonym ciepłą wodą.

Osoby, które na co dzień stosują soczewki kontaktowe, powinny pamiętać, że ważne jest regularne przepłukiwanie oczu oraz zmiana soczewek zgodnie z ich wskazaniami.

Bardzo ważne jest również dokładne zmywanie makijażu, stosując właściwie dobrane płyny micelarne. Pominięcie tej czynności jest jednym z częstych powodów, w których dochodzi do pojawienia się stanu zapalnego tkanek oczodołu, które mogą przeistoczyć się w jęczmień oraz gradówkę.

Czy dieta ma wpływ na rozwój gradówki?

Obecnie nie wykazano, aby jakakolwiek dieta sprzyjała procesowi leczenia gradówki. Jednak już kilkadziesiąt lat temu, podczas prowadzonych badań udało się ustalić, że ma ona związek z witaminą A. Niezależnie od płci, pacjenci z gradówką wykazują znacznie niższy poziom witaminy A w surowicy krwi. Prowadzone badania potwierdziły również, że przyjmowanie pozajelitowe witaminy A wpływa pozytywnie i zdecydowanie zmniejsza odsetek nawrotów tej przypadłości. Wykazano także znacznie większy odsetek kobiet będących w ciąży oraz karmiących piersią, u których zdiagnozowaną gradówkę.

Naukowcy są również zgodni co do tego, że dieta ma bezpośredni wpływ na pojawianie się, rozwój i nawroty gradówki. Z niepotwierdzonych jeszcze informacji wynika również, że osoby z tendencją do nawrotów tej przypadłości powinny zrezygnować z przyjmowania dużej ilości produktów mlecznych, kofeiny, smażonych potraw czy nawet czekolady.

Domowe sposoby na leczenie gradówki

Leczenie gradówki domowym sposobem może być skuteczne i przynieść ulgę pacjentowi. Jedną z najpopularniejszych dolegliwości skóry powiek można leczyć metodą na obrączkę. W praktyce nie oznacza to jednak konieczności stosowania złotej obrączki. Może być to palec - ważne aby był czysty - lub inny przedmiot. Sposób polega na masowaniu i uciskaniu gruczołu, co w konsekwencji powoduje odblokowanie jego ujścia. Masaże powiek sprawiają, że możliwe jest skuteczne uwolnienie zalegającej wydzieliny.

Drugim sposobem radzenia sobie z gradówką jest stosowanie ciepłych kompresów. Robienie ciepłych okładów na oczach powinno być jednak kontrolowane. Można je wykonywać do czterech razy w ciągu jednego dnia, a kompres nie powinien być stosowany dłużej niż 3-5 minut na oku. Jak wpływa to na gałkę oczną? Ciepłe okłady podnoszą temperaturę w wybranym miejscu, co może skutkować rozrzedzeniem wydzieliny, która następnie znacznie łatwiej wypłynie z gruczołu. Do ich wykonania najlepiej nadają się bawełniane, delikatne dla skóry oka szmatki. Nie zaleca się szorstkich materiałów, ani ich pocierania o gradówkę, gdyż mogłoby to wpłynąć na jej ewentualne podrażnienie.

Leczenie gradówki - antybiotyki

Domowe sposoby na leczenie gradówki nie zawsze skutkują uzyskaniem oczekiwanych rezultatów. Jeżeli stosowanie ciepłych okładów nie daje ulgi, wówczas należy skontaktować się z lekarzem specjalistą. Leczenie najczęściej rozpoczyna się od stosowania maści oraz antybiotyków. Wdrożenie właściwego preparatu jest kluczowe. Jeżeli masaż powiek, stosowanie maści, antybiotyków nie przynoszą skutków, wówczas wskazane jest leczenie chirurgiczne.

W przypadku leczenia gradówki z wykorzystaniem maści, warto przede wszystkim stosować się do zaleceń specjalisty. Lekarz może zalecić stosowanie maści, które są silnymi antybiotykami mającymi na celu przyniesienie szybkiej ulgi dla oka. Nie należy jednak nakładać grubej warstwy preparatu na gradówkę, która powstała na górnej lub dolnej powiece, to jedynie marnowanie lekarstwa bez efektów. Jego niewielka ilość jest wystarczająca.

Niestety nie zawsze przepisane antybiotyki są w stanie poradzić sobie z gradówką. Co w sytuacji, w której leki nie przynoszą oczekiwanych rezultatów? Wówczas konieczne jest zastosowanie metody inwazyjnej, czyli chirurgicznego usunięcia gradówki.

Chirurgiczne leczenie gradówki na oku

Jeżeli gradówka nie ustępuje samoistnie, nie znika poprzez zastosowanie leczenie lub jest bardzo duża, wówczas podejmowana jest decyzja o jej chirurgicznym usunięciu. Zabieg wykonuje się w znieczuleniu miejscowym. W przypadku małych zmian, usunięcie gradówki jest bardzo prostym zabiegiem, który nie narusza struktury zdrowych komórek. Jeżeli jednak u pacjenta obecne są duże zmiany, wówczas zabieg jest bardziej skomplikowany. Chirurg wykonuje wówczas wywrócenie powieki, a następnie nacina powiekę po jej wewnętrznej stronie. Zmiany są następnie usuwane za pomocą specjalistycznego narzędzia, a cały proces określa się mianem łyżeczkowania.

Wykonanie zabiegu nie jest niebezpieczne dla pacjenta, a wszystkie nacięcia regenerują się bardzo dobrze. Co najważniejsze nie prowadzą one do powstania widocznych blizn. W przypadku usuwania zmiany, która powstała na górnej powiece, powstająca po zabiegu tymczasowa blizna może powodować pewien dyskomfort. Jednak ten problem znika z czasem.

Zastosowanie zabiegu związanego z wywróceniem powieki często towarzyszy powstanie krwiaka wokół powieki. Nie należy się jednak tym przejmować. Zmiana ta utrzymuje się maksymalnie do około 3-4 dni, po czym samoistnie zanika. Dodatkowo po wykonanym usunięciu gradówki, zaleca się stosowanie procedury suszenia oka przy pomocy ciepłego powietrza. Usunięcie gradówki oka zalicza się do zabiegów ambulatoryjnych, a ten trwa do maksymalnie 20 minut.

Jakie powikłania daje nieleczona gradówka oka?

Zmiany na górnej lub dolnej powiece oka mogą być niebezpieczne i nigdy nie należy ich lekceważyć. Nieleczona gradówka jest bardzo niebezpieczna dla zdrowia osoby, u której została rozpoznana. Brak podjętych działań spowoduje przedłużenie okresu infekcji i zaostrzenie stanu zapalnego, a to wpływa na dalsze powikłania. Nieleczona gradówka może doprowadzić nawet do astygmatyzmu czy innych trwałych zaburzeń widzenia. Szczególną uwagę na wszelkie zmiany w obrębie powiek powinny zwracać osoby, u których okresowo pojawia się problem gradówki. W ich przypadku konieczna może być seria badań, która pozwoli na wykluczenie poważniejszych chorób.

Osoba, u której zdiagnozowana została gradówka oka, powinna zrezygnować na czas leczenia z noszenia soczewek kontaktowych. Zaleca się również brak stosowania makijażu. Zastosowanie się do tych dwóch prostych zasad może skrócić czas potrzebny na leczenie. Zaleca się również wymianę soczewek oraz kosmetyków na nowe, głównie ze względu na fakt, że mogły one zostać skażone, a stosowanie ich po wyleczeniu może wpłynąć na ponowne pojawienie się problemu.

Jeżeli domowe sposoby na radzenie sobie z gradówką nie przynoszą efektu, konieczne jest skontaktowanie się ze specjalistą, w celu wdrożenia odpowiedniego leczenia. Gradówki oka nie należy nigdy lekceważyć.